Bloedneuzen en tongbrekers
Door: Efrath
Blijf op de hoogte en volg Arnoud en Efrath
11 Mei 2014 | Filipijnen, Quezon City
We zijn nu twee maanden in de Filipijnen en we kunnen met recht zeggen dat we ons midden in de cultuurschok bevinden. Filipino's zijn over het algemeen heel vriendelijk en behulpzaam. Ondanks dat de meeste mensen Engels spreken, hebben we nog regelmatig miscommunicaties. Tot nu toe gelukkig nog telkens met goede afloop.
In de Filipijnse cultuur vind je veel Amerikaanse en Spaanse invloeden terug. Er is sprake van een sociale hiërarchie die bepaalt of je iemand aanspreekt dan wel wordt aangesproken met 'sir' of 'ma'am'. Hoewel zelfs directe collega's ons op die manier benaderen, kijkt men raar op als wij diezelfde aanspreekvorm gebruiken naar anderen. Als buitenlanders staan wij buiten de sociale structuur en dat is goed bedoeld. Wij mogen onze directeuren gewoon bij hun voornaam aanspreken.
Filipino's zijn dol op nicknames en afkortingen. Naast sir en ma'am gaan wij door het leven als Arno(l)d en Ef. Met name mijn naam is een valkuil, aangezien de letter F in het Filipijnse alfabet niet voorkomt. Traditioneel vervangen Filipino's de F voor een P. We wonen dus in de Pilipinas en we eten prutas (frutas, fruit).
Mocht je in een gesprek onverhoopt niet uit je woorden komen, dan verontschuldig je je door te zeggen dat je last hebt van een bloedneus. Elke Filipino begrijpt direct dat je moeite hebt je uit te drukken in een vreemde taal. Waar Filipino's dus bloedneuzen krijgen in het Engels, hebben wij last van tongbrekers in het Tagalog, de taal die rondom Manilla gesproken wordt. Het correct uitspreken van de lettercombinatie NGA, ergens achter in je keel, is voor ons welhaast onmogelijk en levert lachende gezichten op.
Sommige uitdrukkingen vertalen de Filipino's letterlijk naar het Engels. Dat geeft ons wel eens een ongemakkelijk gevoel. Als je in een restaurant een voorgerecht, hoofdgerecht en drankje bestelt en je ober antwoordt met 'just that?' of 'only that?' ben je geneigd nog wat bij te bestellen. In de winkel word je bij de kassa vriendelijk verzocht 'to wait a while'. Je zou er bijna een stoel bij pakken...
In andere gevallen zijn we genoodzaakt bepaald woordgebruik vrijelijk te interpreteren, mede gelet op lichaamstaal. Het is voor je Filipijnse gesprekspartner hoogst ongebruikelijk om nee te zeggen. Als we niet oppassen, kan ons dat nog eens de kop kosten. Als je bijvoorbeeld vraagt 'Kan ik hier op de bus stappen?' en een Filipino antwoordt met 'Hmm... yes....maybe... I think you can...', doe je er beter aan om níet hier op de bus te gaan wachten.
Behalve in de communicatie zijn er uiteraard nog duizend en één vermeldenswaardige culturele verschillen op kantoor, met het eten en bij het reizen. Daarover zal Arnoud volgende keer uitweiden :-)
In de Filipijnse cultuur vind je veel Amerikaanse en Spaanse invloeden terug. Er is sprake van een sociale hiërarchie die bepaalt of je iemand aanspreekt dan wel wordt aangesproken met 'sir' of 'ma'am'. Hoewel zelfs directe collega's ons op die manier benaderen, kijkt men raar op als wij diezelfde aanspreekvorm gebruiken naar anderen. Als buitenlanders staan wij buiten de sociale structuur en dat is goed bedoeld. Wij mogen onze directeuren gewoon bij hun voornaam aanspreken.
Filipino's zijn dol op nicknames en afkortingen. Naast sir en ma'am gaan wij door het leven als Arno(l)d en Ef. Met name mijn naam is een valkuil, aangezien de letter F in het Filipijnse alfabet niet voorkomt. Traditioneel vervangen Filipino's de F voor een P. We wonen dus in de Pilipinas en we eten prutas (frutas, fruit).
Mocht je in een gesprek onverhoopt niet uit je woorden komen, dan verontschuldig je je door te zeggen dat je last hebt van een bloedneus. Elke Filipino begrijpt direct dat je moeite hebt je uit te drukken in een vreemde taal. Waar Filipino's dus bloedneuzen krijgen in het Engels, hebben wij last van tongbrekers in het Tagalog, de taal die rondom Manilla gesproken wordt. Het correct uitspreken van de lettercombinatie NGA, ergens achter in je keel, is voor ons welhaast onmogelijk en levert lachende gezichten op.
Sommige uitdrukkingen vertalen de Filipino's letterlijk naar het Engels. Dat geeft ons wel eens een ongemakkelijk gevoel. Als je in een restaurant een voorgerecht, hoofdgerecht en drankje bestelt en je ober antwoordt met 'just that?' of 'only that?' ben je geneigd nog wat bij te bestellen. In de winkel word je bij de kassa vriendelijk verzocht 'to wait a while'. Je zou er bijna een stoel bij pakken...
In andere gevallen zijn we genoodzaakt bepaald woordgebruik vrijelijk te interpreteren, mede gelet op lichaamstaal. Het is voor je Filipijnse gesprekspartner hoogst ongebruikelijk om nee te zeggen. Als we niet oppassen, kan ons dat nog eens de kop kosten. Als je bijvoorbeeld vraagt 'Kan ik hier op de bus stappen?' en een Filipino antwoordt met 'Hmm... yes....maybe... I think you can...', doe je er beter aan om níet hier op de bus te gaan wachten.
Behalve in de communicatie zijn er uiteraard nog duizend en één vermeldenswaardige culturele verschillen op kantoor, met het eten en bij het reizen. Daarover zal Arnoud volgende keer uitweiden :-)
-
11 Mei 2014 - 10:54
Pamela:
Dag Ep, altijd leuk om jullie stukjes te lezen. Heb inwendig zitten lachen toen je vertelde dat de Filipijnse mensen geen nee kunnen zeggen. De Aziaten op zich kunnen heel moeilijk nee zeggen, oftewel ze zeggen nooit nee. Op de manier hoe ze nee zeggen, kun je opmaken of het een nee of ja is. Maar daar moet je je in oefenen. Zo hebben de Indonesiërs moeten met de letter h. Als ze hond moeten uitspreken dan wordt dat gegarandeerd gond. Je had het over cultuurverschillen. Het is inderdaad heel groot de Aziatische en Westerse, ofschoon je het hier ook al hebt. Wij Nederlanders als wij iets niet lekker of mooi vinden, dan zeggen we het ook. Een Engels iemand zegt: It's interesting. Ze zullen je nooit zeggen: ik vind er geen moer aan of het is niet lekker. En zo zijn er nog meer verschillen, alleen niet zo extreem als daar waar jullie nu zitten. Inmiddels zitten jullie alweer 2 maanden in de Filippijnen, het gaat ontzettend snel. Hoop weer snel iets van jullie te lezen. Ik volg het op de voet. Groetjes, Pam -
12 Mei 2014 - 03:32
Arnoud En Efrath :
hoi Pam! Hahaha inderdaad, het lijkt erop dat Nederlanders één van de weinigen in de wereld zijn die vrij direct zeggen wat ze ergens van vinden. Wat dat betreft zitten de Engelsen met hun beleefde omgangsvormen dichter tegen de Aziatische cultuur aan dan wij. Arnoud en ik proberen erop te letten niet te direct te zijn, we hebben zelfs een codewoord afgesproken voor als we elkaar erop betrappen in een gesprek met een Filipino. Maar we zullen vast ook af en toe de mist in gaan zonder het in de gaten te hebben.. -
16 Mei 2014 - 16:46
Charlot:
Hihi, leuk om te lezen Eef!
Zie het al helemaal voor me met die 'nga'-klank ;)
Succes en plezier daar! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
